Galeria zdjęć

WARTO ZOBACZYĆ

Budynek Urzędu Miejskiego w Głubczycach

Wybudowany został w latach 1876-1879 w stylu eklektycznym jako Urząd Landrata (starostwo powiatowe). Obecnie siedziba władz gminy oraz Urząd Miejski.. Na pierwszym piętrze w części północno-wschodniej znajduje się sala obrad rady miejskiej z przepięknie malowanym sufitem i żyrandolem-pająkiem oraz dekoracjami rzeźbiarskimi na ścianach i drzwiach z II polowy XIX wieku.

Mur obronny z basztami

Został wspomniany dokumentarnie po raz pierwszy w 1282 roku. Zbudowano go z łupka pochodzącego z pobliskiej wsi Królowe. Najlepiej zachowane odcinki muru miejskiego, częściowo przekształcone w XIX w., częściowo po roku 1945 znajdują się:

koło poczty, gdzie baszta zwieńczona jest kopułą z XVI w.,
w ogrodzie franciszkanów z furtką, w której ościeżach rzeźbione są w kamieniu ludzkie twarze i trupia czaszka,
na północ od kościoła parafialnego przy blokach mieszkalnych z ul. Ratuszowej z basztą nakryta dachem namiotowym z gontów;
przy ul. Wałowej na placu szkoły Podstawowej nr 2.

Budynek dworca kolejowego

Zbudowany został w II połowie XIX w. w kształcie lokomotywy parowej i w niezmienionym kształcie zachował się do dzisiaj.

Budynek Szkoły Podstawowej nr 2, ul. Kochanowskiego.

Fontanna ze zwierzętami w parku miejskim.

Ufundowana miastu przez właściciela browaru Eduarda Beyera, zbudowana w latach 1911-1912

Dom na rogu Pocztowej i Fabrycznej, II poł. XIX w.

Kamienica na rogu ul. Kochanowskiego i Niepodległości, II poł. XIX w.

Kamienica przy ul. Kochanowskiego, II poł. XIX w., siedziba Starostwa Powiatowego

Kościół Św. Anny przy ul. Sobieskiego

Podczas wojny 30-letniej stał tu kościółek pogrzebowy, przy którym grzebano ubogich mieszkańców miasta. W 1645 r. został zniszczony przez Szwedów. Nowy kościół, rzymskokatolicki p.w. Trójcy św., zwany przez ludność także kościołem św. Anny wzniesiono na starych fundamentach w roku 1778. Po II wojnie światowej został przejęty przez kościół polsko-katolicki W 1991 roku został podarowany kościołowi rzymsko-katolickiemu, a w roku 1992 rozpoczęła się jego renowacja zewnętrzna. dziś barokowy kościół św. Trójcy nie posiada żadnego wyposażenia.

Budynek poczty przy ul. Pocztowej

Wieża ciśnień - ul. Słowackiego

Kościół parafialny

Wnętrze kościoła parafialnego. W części zabytkowej świątyni warto zobaczyć: wczesnogotycki trzynawowy korpus z kruchtą wejściową, kamienne dekoracje roślinne w nawach świątyni, , służki o kapitelach kostkowych w kruchcie pod wieżą prezbiterium.

Zespół klasztoru franciszkanów

Kościół i klasztor franciszkanów zostały ufundowane w 1448 roku przez ostatniego księcia - Przemyślidę opawsko-głubczyckiego Jana Pobożnego. Pierwotnie zbudowany był z drewna. W 1476 roku drewniane budynki spłonęły podczas pożaru miasta. Zostały ponownie odbudowane z kamienia z fundacji Jana Pobożnego.
Obecny kompleks zbudowany został w latach 1753-1770 wg projektu Jana Innocentego Töppera z Prudnika. Obejmuje on barokowy kościół p.w. św. św. Idziego i Bernardyna i charakterystyczny czteroskrzydłowy klasztor w formie czworoboku z wirydarzem pośrodku. Nad portalem kościoła znajduje się płaskorzeźbione godło zakonu franciszkanów - skrzyżowane ramiona Chrystysa i św. Franciszka z Asyżu. Kościół jest jednonawowy. Wystrój kościoła barokowo-rokokowy. Do klasztoru przylega budynek wzniesiony w 1752 r., w którym niegdyś mieściło się gimnazjum.

Herb na budynku Szkoły Podstawowej nr 2 - II poł. XIX w.

Figura Św. Floriana z 1914 r. na ulicy Kozielskiej.

Figura św. Floriana - orędownika w czasie pożarów pochodzi z roku 1914. Cokół, na którym stoi św. Florian jest zdobiony miejskimi herbami. Upamiętnia straszliwy pożar tej części miasta w 1854 roku.

Miejski basen kąpielowy

Miejski basen kąpielowy wybudowany został w latach 1978-1989 w miejscu istniejącego wcześniej i wyburzonego basenu z roku ok. 1936. W skład kąpieliska wchodzi 5 basenów kąpielowych: sportowy (olimpijski) - głęboki o wymiarach 50m x 25m (głębokość 2m), średni - 69m x 24m (głębokość 0,6m - 1,7m), dwa płytkie (69m x 12m (głębokość 0,4m - 1m) oraz brodzik o wymiarach 54m x 14m (głębokość 40cm). Łączna powierzchnia wody wynosi 6000 m2 a jej objętość 7130 m2.
Na terenie basenu znajdują się także natryski z zimną wodą przy basenie oraz z ciepłą wodą w budynku, przebieralnie, toalety, umywalki z ciepłą wodą, plaże trawiaste o łącznej powierzchni ok. 60 arów, boisko do siatkówki, plac zabaw dla dzieci przy brodziku, zjeżdżalnia, fontanna, parking dla samochodów, stojak na rowery, obiekty handlowe oraz bufet. Istnieje możliwość pozostawienia bezpłatnie cennych przedmiotów w depozycie kasjera biletowego)

Panorama miasta. Widok z wieży kościelnej

Ośrodek Rekreacyjno-Wypoczynkowy w Pietrowicach

Ośrodek znajduje się w odległości 14 km od Głubczyc - 1 km od przejścia granicznego RP z Republiką Czeską.

Z kart historii ośrodka

O standardzie ośrodka świadczy fakt przyznania przed laty, przez Polską Federację Campingu i Caravaningu tytułu "Mister Campingu 1995". W roku 1999 - wówczas camping uzyskał trzecie, w 2000 r. - miejsce drugie a w 2005 roku - miejsce trzecie. Konkurs na najlepszy polski camping organizowany jest co roku od ponad 40 lat przez Polską Federację Campingu i Caravaningu przy współudziale Departamentu Turystyki Ministerstwa Gospodarki oraz Polskiej Organizacji Turystycznej. Uczestniczą w nim wszystkie campingi zrzeszone w PFCC. Campingi - laureaci konkursu umieszczane są na "Polskiej Mapie Campingów", w wydawnictwie "Campingi rekomendowane" publikowanym w językach: polskim, angielskim i francuskim oraz umieszczane w zagranicznych wydawnictwach campingowych i na stronie internetowej PFCC.

Obok 2 i 3 osobowych pokoi w murowanych domkach turystycznych (160 miejsc noclegowych) i hotelu (24 miejsc noclegowych), znajduje się pole namiotowe przystosowane do pobytu około 200 osób i 18 stanowisk na przyczepy caravaningowe. Dla potrzeb gości udostępniona jest również świetlica, sala telewizyjna, bufet wraz z tarasem, kominek do grila, kręgi na ogniska, kiosk z prasą i podstawowymi artykułami przemysłowymi. Jest również kręgielnia, plac zabaw oraz boisko do siatkówki oraz koszykówki.

Atrakcją ośrodka jest kąpielisko ze ślizgawką o wysokości 11 m i długości 25 m oraz z z wieżą skoków. Istnieje możliwość korzystania z z wyżywienia w bazie gastronomicznej ośrodka, jak również udziału w dancingach i dyskotekach organizowanych dla gości. Obiekt czynny jest sezonowo od 1 maja do 31 października.

Budynek Liceum Ogólnokształcącego z 1902 r.

Zbudowany w latach 1900-1902 w stylu neorenesansowym dla potrzeb głubczyckiego gimnazjum. Rozbudowane w kierunku południowym wzdłuż ulicy Lwowskiej w latach 1931-1932. Okna auli zdobią namalowane przez uczniów w roku 1902 na szybach herby Głubczyc i Śląska (czarny orzeł z białym półksiężycem na piersi na żółtym polu). Patronem szkoły od roku 1956 jest Adam Mickiewicz.

Nowe budownictwo mieszkaniowe

Bogdanowice, nagrobki Bohdanowskich z czeskimi napisami z XVI w.

Wmurowane renesansowe kamienne płyty nagrobne rodziny Bohdanowskich ze Ślimakowa (XVI w.) z inskrypcjami morawskimi i niemieckimi Znajdują się w murze cmentarnym, przy kościele.

Las Głubczycki

Głubczyce otrzymały las na własność w 1265 roku od króla Przemysła Ottokara II. Miał wówczas 20 łanów i zwano go "Tropowitz", opawskim, od rzeki Opawy, tworzącej południowo-zachodnią granicę ziemi głubczyckiej. Został przetrzebiony w okresie kolonizacyjnym. Od średniowiecza nazywano go "Lasem Bukowym". W XVI w. uchodził za nocny azyl czarownic, a główną drogę przecinającą las nazywano "Drogą Brzóz Czarownic".
Występują tu różnego typu naturalne zbiorowiska leśne: łęgi jesionowo-olszowe, podgórskie łęgi jesionowe oraz grąd subkontynentalny. Duże powierzchnie zajmują tu również bory sosnowe i bory mieszane. Ze zwierząt łownych żyją tu sarny, lisy i zające. Las Głubczycki posiada znaczne walory bioterapeutyczne i ma duże znaczenie dla turystyki i wypoczynku mieszkańców Głubczyc. Las Miejski z miastem łączy trzyrzędowa Aleja Lipowa, będąca pomnikiem przyrody.