Zbaraż (Ukraina)

Zbaraż – miasto rejonowe na zachodniej Ukrainie w obwodzie tarnopolskim.
Do 1772 roku: miasto w województwie wołyńskim w powiecie krzemienieckim w Rzeczpospolitej.
Do 1918 roku: miasto powiatowe w Królestwie Galicji i Lodomerii.
Do 1939 roku: miasto powiatowe w województwie tarnopolskim, powiat zbaraski w Polsce. Ok. 8 tys. mieszk., zamieszkane przez Żydów, Polaków i Ukraińców.

Główna siedziba książąt Zbaraskich, ośrodek ich gniazdowej posiadłości (Księstwo Zbaraskie). Po ich wygaśnięciu wszedł w posiadanie rodów Bełżeckich i Skotnickich h.Grzymała - po Katarzynie ze Zbaraskich Bełżeckiej, książąt Wiśniowieckich, a później - drogą spadku - na Potockich.

Aż trzy razy w swojej historii Zbaraż był oblegany przez wrogie wojska.

Po raz pierwszy bronił się tu przed Tatarami w 1474 r. kniaź Wasyl Wasylewicz Nieświski. Zamek był wówczas drewniany i został spalony wraz z jego obrońcami.

Ponownie w roku 1589 odbudowanego zamku (także z drewna) broni kniaź Janusz Zbaraski, także przed Tatarami. I tym razem twierdza została poważnie zniszczona. W 1626 r. powstaje nowy, tym razem murowany i dobrze ufortyfikowany zamek.

W 1649 roku miała tu miejsce słynna obrona zamku i miasta przed wojskami kozackimi i sprzymierzonymi z nimi Tatarami. Oblężony wówczas 14-tysięczny oddział polski bronił się pod dowództwem Jeremiego Wiśniowieckiego przez 43 dni (od 10 lipca do 22 sierpnia 1649) przed naporem liczącej 250-300 tysięcy żołnierzy armii kozacko-tatarskiej.

Oficjalne dokumenty dotyczace współpracy miast

• Uchwała Nr XXVII/366/05 Rady Miejskiej w Głubczycach z dnia 29 września 2005 roku w sprawie współpracy ze społecznością miasta Zbaraż na Ukrainie - PDF6.pdf (50,54KB)
• Umowa partnerska pomiędzy miastami Głubczyce w Polsce i Zbaraż na Ukrainie podpisana w Głubczycach w dniu 3 listopada 2005 roku - PDF66.pdf (45,73KB)